215E225 TÜBİTAK 3001 PROJESİ SONUÇ RAPORU
Genetik Programlama
Genetik programlama (GP) yöntemi, bu çalışmada geliştirilen güvenlik protokolü içindeki SRSÜ’ni üretmek için kullanılmıştır. Uygun bir SRSÜ bulma probleminin çözüm kümesi çok büyük bir küme olduğundan GP gibi bir problem çözme yaklaşımıyla iyi bir sonuca ulaşmak mümkündür.
Genetik programlama kendisine başlangıç olarak verilen bir program dizisinden yaklaşık olarak en iyi sonucu elde eden bir problem çözme metodudur. Bu başlangıç program veya ifade popülasyonu problemin tanım kümesine göre değişir. Örneğin bu çalışmadaki gibi istatiksel olarak düzgün sonuçlar veren bir SRSÜ elde edilmek isteniyorsa, başlangıç popülasyonundaki elemanlar; sayı, mantıksal operatörler ve girdilerden oluşan matematiksel fonksiyonlar olacaktır. Popülasyonun her elemanının problemi ne kadar iyi çözdüğünü gösteren birer uygunluk değeri vardır.
Başlangıç jenerasyonu (kuşak - nesil) rastgele üretilmiş, bunun sonucunda doğal olarak düşük uygunluk değerlerine sahip olan elemanlardan oluşmaktadır. Jenerasyonlar ilerledikçe, popülasyon; seçilim, çaprazlama ve mutasyon işlemleriyle daha iyi uygunluk değerli elemanlara sahip olmaya başlar. İlerleyen jenerasyonun popülasyonunun içindeki herhangi bir eleman önceden belirlenen uygunluk değerine ulaşırsa, o eleman çözüm olarak kabul edilir (Koza, 1990)(Koza, 1994).
Genetik programlama kendisine başlangıç olarak verilen bir program dizisinden yaklaşık olarak en iyi sonucu elde eden bir problem çözme metodudur. Bu başlangıç program veya ifade popülasyonu problemin tanım kümesine göre değişir. Örneğin bu çalışmadaki gibi istatiksel olarak düzgün sonuçlar veren bir SRSÜ elde edilmek isteniyorsa, başlangıç popülasyonundaki elemanlar; sayı, mantıksal operatörler ve girdilerden oluşan matematiksel fonksiyonlar olacaktır. Popülasyonun her elemanının problemi ne kadar iyi çözdüğünü gösteren birer uygunluk değeri vardır.
Başlangıç jenerasyonu (kuşak - nesil) rastgele üretilmiş, bunun sonucunda doğal olarak düşük uygunluk değerlerine sahip olan elemanlardan oluşmaktadır. Jenerasyonlar ilerledikçe, popülasyon; seçilim, çaprazlama ve mutasyon işlemleriyle daha iyi uygunluk değerli elemanlara sahip olmaya başlar. İlerleyen jenerasyonun popülasyonunun içindeki herhangi bir eleman önceden belirlenen uygunluk değerine ulaşırsa, o eleman çözüm olarak kabul edilir (Koza, 1990)(Koza, 1994).